ជីវិតកុមារក្នុងវ័យសិក្សា

កុមារជាច្រើនតែងរស់នៅជាមួយយាយ ដោយសារតែម្តាយពុក ទៅធ្វើការអស់
ពេលខ្លះពួកគាត់បានលែងលះគ្នា ហើយទៅរស់ទីកន្លែងផ្សេងដ់ើម្បីប្រកបរបប្រចាំជីវិត។
ដូច្នេះបានបន្សល់ទុកនៅកុមារជាច្រើននាក់អោយរស់នៅជាមួយជីដូនដែលមានវ័យចាស់ជរា។

កុមារីម្នាក់នេះបានរស់នៅជាមួយជីដូន ហើយនាងពិការជើង(ស្វិតជើង) ដើរស្ទើរមិនរួច តែបានអង្គាការជប៉ុនទំនុកបំរុង កង់រទេះរុញ និងប្រាក់ចិញ្ចឹមប្រចាំខែ ទើបនាងបានបន្តរការសិក្សា
នៅសាលាត្រពាំងក្អែក ខែត្រកំពុងស្ពឺ។

សម្រាប់ជីវភាពគ្រួសាររបស់ប្រជាជនកម្ពុជាយើងគឺកសិកម្ម ពីមុនការភ្ជួររាស់គឺប្រើកម្លាំងគោ ក្របីជាដើម។
តែចាប់ពីឆ្នាំប្រហែ២០០០មកគឺមានការប្រើគ្រឿងយន្ត គឺគោយន្តជំនួសវិញ។
ដោយសារងាយស្រួល និងបានលឿនក្នុងការភ្ជួររាស់។

កសិកម្មប្រវ៉ាស់មេឃ គឺនៅតែមានក្នុងសង្គមខ្មែរយើង។ ព្រោះប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តគឺមិនទាន់មានគ្រប់គ្រាន់នៅឡើយ សូម្បីតែអាងស្តុកទឹកសម្រាប់កសិកម្មក៏មិនទាន់មាននៅឡើយ។

បែរអារម្មណ៍មកកាន់សាលារៀនវិញ កុមារាកុមារី មានភាពសប្បាយរីករាយក្នុងការសិក្សាផង
លែងល្បែងកម្សាន្តជាមួយមិត្តភ័ក្តិជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
កុមារទាំងនេះមានទឹកមុខស្រស់ស្រាយ នឹងពោរពេញដោយស្នាមញញឹម។

ស្មានញញឹមទាំងនេះហើយ ដែលធ្វើអោយលោកគ្រូអ្នកគ្រូមានទឹកចិត្តក្នុងការបង្ហាត់បង្រៀន។